De meeste wijndrinkers hebben het wel ’n keer meegemaakt. Je trekt ’n fles wijn open en verheugt je op de eerste aroma’s die je tegemoet zouden moeten drijven, maar helaas… Ook bij het ruiken aan de kurk krijg je al de kriebels. Hier klopt iets niet, je schenkt de wijn in, ruikt en… ieuwww, kurk. Wat ’n domper want je had net zo’n zin in die wijn. Ons advies:
Ruik nog maar ‘ns goed aan die wijn en onthoud deze geur. Want bij de ene wijn zal het overduidelijk zijn en bij de andere is het misschien maar een heel licht vleugje. En niet getreurd, wij maken het gelukkig nog maar ’n enkele keer mee. Dus op naar ’n nieuwe fles!
Maar wat is ‘Kurk’ nu eigenlijk?
Zoals jullie weten is wijn een levend product en daarmee onderhevig aan problemen en fouten. Het bekendst en beruchtst daarvan is 'kurk'. Kurksmaak kan zowel in een goedkope als in een dure fles voorkomen.
Het verschijnsel kurk maakt een wijn ondrinkbaar, maar het is niet altijd de kurk zelf die daaraan schuldig is, al heeft men dat wel lange tijd gedacht. Ook kan de mate waarin een wijn is aangetast variëren. Echte kurksmaak is echter onmiskenbaar: de wijn ruikt muf en chemisch, naar nat karton, en in de mond geeft hij een onaangenaam bittere nasmaak.
Kurksmaak, in wetenschappelijk jargon trichlooranisol of TCA genoemd, is het gevolg van een chemische verbinding tussen een schimmel die voorkomt in de kurk bast of op de plek waar de wijn wordt gemaakt, en de wijn in de fles. Een wijn kan zodoende al in een vroeg stadium kurk oplopen; met ouderdom heeft het niets te maken. Kurken moeten daarom met uiterste zorg gereinigd worden. Eerst direct na de oogst, dan na de droging en vervolgens nog een keer voor ze op de fles gaan.
Onderzoek heeft uitgewezen dat de kurkschimmel zich ook in allerlei vormen van hout kan ophouden, met name in niet goed schoon gehouden oudere vaten of in geïmpregneerd hout. Zowel bij kurk producerende bedrijven als wijnbedrijven heeft dit geleid tot een verscherping van de hygiënische eisen. En tot de opkomst van alternatieve afsluitingen als synthetische kurken, schroefdop (Stelvin) en glazen stop (VinoLok).
Mocht je bij een wijn die je bij ons hebt gekocht deze kurksmaak en aroma’s aantreffen, stop de kurk terug in de fles en laat het ons weten. We sturen een nieuwe fles (mits de probleemfles niet half leeg gedronken is) naar je op met daarbij een verzendzegel zodat je de fles kosteloos naar ons terug kunt sturen. Mocht je een fles wijn met kurksmaak in een restaurant treffen, gewoon terug geven, hier zullen ze echt niet moeilijk over doen. Ps: Gebruik een verdachte wijn nooit voor de saus. Ook daarin zal de kurksmaak te proeven zijn!
Enige voorzichtigheid is wel geboden, wanneer er een verdenking van kurk bestaat. Wijnen met veel tannines, met reductie (gebrek aan zuurstof) of met een uitgesproken mineraal karakter kunnen een indruk van kurk geven zonder dat daar werkelijk aanleiding toe is. Goed beluchten, in het glas of in een karaf, zorgt voor meer duidelijkheid. Door het contact met lucht verdwijnen bepaalde storende geurtjes, maar kurk niet. In tegendeel zelfs die wordt nog herkenbaarder.
Soms veroorzaak je zelf ongemerkt ’n probleem in je wijn. Als je een aangebroken fles afsluit met de originele kurk en die kurk met de bovenkant naar beneden in de hals stopt, loop je een risico. Op de bovenkant van de kurk zie je immers nogal eens schimmels of andere viezigheid. Vermijd dat die in contact komen met de wijn.
Al met al laat je niet ontmoedigen door een fles met ‘kurk’ het kan nu eenmaal gebeuren en heeft niets met de kwaliteit of leeftijd van de wijn te maken.
Proost
Mirjam